Türk
şairi ve deneme yazarı.
1887
yılında Bağdat’ta doğdu. Baba tarafından Bağdatlı Âlûsîzâdeler’e, anne
tarafından da Kâhyazâdeler’e mensuptur. Her iki aileden de müfessir, fakih ve
din adamları yetişmiştir. Babasının Arabistan vilâyetlerindeki vazifeleri
sebebiyle düzensiz bir tahsil gördü. Çok sevdiği annesinin ölümü üzerine
babasıyla İstanbul’a geldi. Bir yıl Numûne-i Terakkî Mektebi’ne devam ettikten
sonra (1896), Galatasaray Sultânîsi’ne yatılı olarak girdi (1897). Mezun olunca
(1907) Reji İdaresine memur oldu, bir taraftan da Mekteb-i Hukuk’a devam etti.
İzmir Sultânîsi’nde Fransızca ve edebiyat muallimliği (1910-1914), daha sonra
Maliye Nezâreti mütercimliği yaptı. I. Dünya Savaşı’ndaki askerliğinde
Anadolu’nun çeşitli yerlerini görmek fırsatını buldu. Askerlik sonrasında bir
müddet İâşe Nezâreti’nde ve Düyûn-ı Umûmiyye’de (1922-1924) çalıştı. Bu arada
Sanâyi-i Nefîse Mektebi’nde (Güzel Sanatlar Akademisi) mitoloji dersleri verdi.
Daha sonra tayin edildiği Mülkiye Mektebi Fransızca muallimliğiyle beraber
akademideki kürsüsünü ölünceye kadar muhafaza etti.
1924’te
Düyûn-ı Umûmiyye’den aldığı ikramiye ile Fransa’ya giden Ahmed Hâşim, o yılın
yazını Paris’te geçirdi. 1928’de ikinci defa, bu sefer tedavi için Paris’te
bulundu. Son olarak yine tedavi için gittiği Frankfurt’tan iyileşemeden döndü.
4 Haziran 1933’te Kadıköy’deki evinde öldü. Mezarı Eyüp’tedir.